De pakketbezorger !!

Ken je dat gevoel? Je hebt iets online besteld, misschien die leuke broek die je al lang had willen hebben, of die ene geweldige vaas die waanzinnig mooi zal staan op je nieuw aangeschafte salontafel. En dan begint het grote wachten. De trackinglink wordt je nieuwe beste vriend. Je leest:  Tussen 09.00 uur en 21.30 uur, wordt je pakket bezorgt. 

Hoe verzinnen die snurkers het, een tijdslot van een hele dag. Van een klein beetje plannen hebben die bezorgdiensten blijkbaar nog nooit gehoord. Maar goed, als je niet dringend ergens naar toe moet, blijf je maar noodgedwongen thuis. Je loopt nerveus te ijsberen en kijkt steeds voor het raam of je de pakketbezorger al aan ziet komen rijden. Je piest bijna in je broek, maar je durft niet naar de wc te gaan en je durft amper te ademen. Allemaal van de spanning om je pakketje te kunnen ontvangen.

En dan na verloop van een paar uur krijg je als een "duveltje uit een doosje" een berichtje via de trackinglink : Er staat: “We hebben u gemist.”

Pardon? GEMIST?! Je hebt nog net geen kampeerstoel naast de deur gezet om toch vooral die pakketbezorger niet te missen,  dus gemist ben je zeker niet. Je slaat stijl achterover van verbazing en je voelt spreekwoordelijk gezegd "je bloed koken", omdat dit berichtje natuurlijk de meest grote onzin is die je maar kunt verzinnen, want je bent de deur nog niet uit geweest !

Tsja , het is tegenwoordig wat met die pakketbezorgers die van s'ochtends vroeg tot s'avonds laat en dat 7 dagen per week hun pakketjes tijdig en op het juiste adres moeten afleveren. Eigenlijk is dat onbegonnen werk omdat zo beetje heel Nederland digitaal spullen besteld en het thuis laten afleveren. Dus eigenlijk heb ik nog een beetje medelijden ook met die pakketbezorgers. Want laten we eerlijk zijn: het werk van een pakketbezorger is géén kattenpis. Tijdschema’s om van te huilen, druk verkeer onderweg, vaak zeurende klanten, en dan ook nog die duizend trappen op met zware dozen. Het valt soms echt niet mee voor die zwoegers met hun pakketjes. Maar, zij hebben voor dit werk gekozen, dus als klant mag je toch wel een goede service verwachten voor het bedrag aan verzendkosten wat je moet betalen voor het afleveren van je spulletjes.

Want naast dat eerdere voorbeeld maak je ook mee dat je soms word je uitgedaagd tot een speurtocht. “We hebben uw pakket achtergelaten bij de achterdeur.” Achterdeur? Ik heb niet eens een achterdeur. Maar hé, ik ben niet voor één gat te vangen. Ik speur mijn voortuin af, til bloempotten op en uiteindelijk vind ik het pakket in mijn kliko. Ze zijn wel zo slim geweest om het in de kliko voor karton en papier te verstoppen en niet in de bak voor restafval waardoor dat pakketje misschien ook nog zou gaan stinken als een bunzing.

Maar zeg nou zelf: de magie van online bestellen verdwijnt compleet als je pakket om wat voor reden dan ook niet thuis wordt afgeleverd en je verplicht wordt om het bij een opticien in het winkelcentrum te moeten ophalen waardoor naast de extra tijd die dit je kost, je dus ook de bezorgkosten, die tegenwoordig ook niet misselijk zijn, voor Jan met de korte achternaam hebt betaald.

Dus ja, bestellen is leuk. Maar ontvangen? Dat blijft een gok. Een avontuur. Een aflevering van “Wie is de Pakketbezorger?” waarvan we allemaal stiekem hopen dat het goed afloopt.

Quote: Wachten op je pakketje, een moderne vorm van huisarrest !!