Met pensioen: Twee jaar verder !!

Nu inmiddels twee jaar geleden, begon een nieuw hoofdstuk in mijn leven. Ik ging met pensioen. Na tientallen jaren van vroeg opstaan, deadlines, vergaderingen en volle agenda’s, kwam opeens dat moment waarop ik de wekker niet meer behoefde te zetten. De eerste dagen voelde het bijna als vakantie, maar wel eentje zonder einddatum. 

En eerlijk is eerlijk. Het heeft best een poosje geduurd voordat ik aan die nieuwe situatie gewend was en er uiteindelijk van kon gaan genieten.

De overgang van werken naar niet meer werken is geen knop die je zomaar omzet. De eerste maanden dacht ik vaak: Ok, en wat nu? Er waren geen collega’s meer om mee te lachen bij de koffieautomaat, geen mails die beantwoord moesten worden en er was uiteraard geen vaste structuur meer. De stilte in huis voelde soms vreemd aan. Maar langzaam aan begon ik te ontdekken dat die stilte eigenlijk ruimte was voor mezelf samen met mijn vrouw.

Langzaam begon ook het besef te komen wat een luxe het is om tijd in overvloed te hebben. Tijd om de krant rustig te lezen, om gezellig uitgebreid te ontbijten met vrouwlief of om spontaan een wandeling te maken als de zon schijnt en te gaan sporten op momenten van de dag dat het mij het best uitkomt. Ik begon te merken dat de dagen vanzelf gevuld raakten, maar op een veel relaxtere manier.

Een van de leukste dingen van deze nieuwe fase is dat ik mijn tijd nu kan besteden aan wat ik écht wil. Ik ben dus meer gaan bewegen, wat fitter geworden en behoorlijk wat overtollige kilo's kwijtgeraakt, zodat ik fysiek nog mijn mannetje kan staan. Daarnaast wilde ik na mijn pensioen nog een maatschappelijke bijdrage leveren, zodat ik mij georiënteerd heb om iets aan vrijwilligerswerk te gaan doen. Een klein jaar geleden heb ik een eerste klusje uitgevoerd en een nieuwe uitdaging staat al weer in de steigers. Inmiddels is een andere droom van mij ook in vervulling gegaan en ben ik enige tijd geleden beëdigd als trouwambtenaar. Mijn eerste huwelijksvoltrekking heb ik al achter de rug en dat was een feest om te mogen doen.  

Maar wat ik misschien het meest waardeer, is dat er geen “moeten” meer bestaat. Ik leef meer op het gevoel. Als ik zin heb om iets te doen, dan doe ik het. En als ik eens een dag niets wil, dan is dat ook goed. Dat voelt als echte vrijheid. (Mits vrouwlief geen andere plannen of opdrachten voor mij in petto heeft !).

Natuurlijk zijn er ook momenten waarop ik mijn werk of collega’s mis. Het gevoel ergens onderdeel van te zijn, samen doelen te bereiken. Maar ik heb geleerd dat die behoefte ook op andere manieren vervuld kunnen worden, dus bijvoorbeeld door vrijwilligerswerk, door contact met vrienden of door simpelweg met anderen te praten tijdens een wandeling, bij de tennisvereniging of zomaar in de supermarkt.

Twee jaar met pensioen heeft me geleerd dat stoppen met werken niet betekent dat je stopt met groeien. Integendeel: het is een kans om opnieuw te ontdekken wie je bent zonder alle verplichtingen die een werkzaam bestaan met een baan van je vraagt. En eerlijk is eerlijk, het bevalt mij prima zo en ik zou het niet meer willen inruilen.

Quote: Genieten van een welverdiend pensioen, betekent ook jezelf leren herontdekken !!