Je grootste ergernissen: Herkenbaar of niet (deel 1) ?

Iedereen zal zich soms, of misschien wel heel vaak, ergeren aan het gedrag van mensen. Niets is echter zo moeilijk om het menselijk gedrag te doorgronden en te begrijpen waarom mensen de dingen doen die ze doen. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook ik, maar misschien ook jij, je wel eens schuldig maakt aan gedrag wat als ergerlijk door anderen wordt ervaren. Dus niets menselijks is ons vreemd !!  

Maar er zijn lieden in onze maatschappij die het soms wel ontzettend bont maken. Om eens een paar van die grootste ergernissen te benoemen, neem ik jullie mee in zomaar een dag uit mijn leven en wat ik dan zoal meemaak. Lees en huiver, misschien herken je er dingen uit.  Daar gaan we !!  

Het is een normale weekdag en ik ga op pad om in de supermarkt wat boodschappen te doen. Geen probleem, boodschappenbriefje gemaakt en hoppa, op pad met de auto naar het winkelcentrum. Het begint al als ik de deur uitstap. Op de parkeerplaats aan de overkant een bende aan etenszakjes van de MC. Donald en uiteraard ook wat bekers van de milkshakes. Achter gelaten door onbekenden die in de auto die handel soldaat hebben gemaakt. En wat is dan logischer als je dat eten verorbert heb, om het uit de auto op straat te smijten. Vreselijk, wat een mentaliteit. 

Maar goed, de troep maar even opgeruimd en met wat vertraging in de auto gestapt naar het winkelcentrum. Dan beland je vervolgens in de wereld van weggebruikers die werkelijk lak hebben aan de verkeersregels. Je herkent het misschien wel, automobilisten die er maling aan hebben om richting aan te geven bij het veranderen van rijrichting. Zouden ze misschien moe worden om die richtingaanwijzer te bedienen,  geen flauw idee, maar het ergert mij wel en het is ook nog eens onveilig. Hetzelfde geld voor het gebruik van die mobiele telefoons in de auto. Ze zijn zo druk bezig met dat telefoontje, dat ze vaak vergeten om bij een verkeerslicht wat op groen springt op te trekken. Dramatisch, tegen de tijd dat die snurkers gaan rijden, dan sta ik weer voor het inmiddels op rood gesprongen verkeerslicht. 

Ondanks dat er inmiddels wat stoom uit mijn oren begint te komen, toch maar weer verder naar het winkelcentrum, waarbij ik ontzettend alert moet zijn om geen fietsers aan te rijden die werkelijk aan alles maling hebben. Veel jongeren rijden met hun smartphone in de hand, koptelefoon op en van richting aangeven op van die levensgevaarlijk fatbikes die veel te hard gaan hebben ze ook nog nooit gehoord. 

Gelukkig is verder alles goed gegaan en geen problemen onderweg meer gehad, dus eenmaal aangekomen bij het winkelcentrum, de supermarkt in. Als eerste wat lege flesjes terugbrengen via de retourautomaat. Oei, wederom pech, staat een gigantisch grote rij mensen voorzien van zakken vol leeg fust. Dat kost je dik een kwartier om van die zooi af te komen. Geweldig idee van onze overheid om statiegeld te heffen voor flesjes en blikjes. Veel keus heb je niet, dus verstand op nul en wachten tot ik aan de beurt ben. Nadat ik mijn lege fust heb ingeleverd en uiteraard waarbij sommige flesjes door het apparaat geweigerd worden, met de winkelwagen de supermarkt in. Inmiddels is mijn bloeddruk na al deze ellende al redelijk gestegen. Hoe het mij in die supermarkt en later op de dag verder vergaat, kunnen jullie lezen in deel twee later deze week !

Quote: Je kunt je ergeren aan alles en nog wat, maar je bent het niet verplicht !!