Voor altijd in ons hart. Ter nagedachtenis aan Tilly !!

Soms zijn er mensen die een onuitwisbare indruk achterlaten, niet door wat ze bezitten, maar door wie ze zijn. Tilly, mijn schoonzus was zo iemand.  Een vrouw met een warm hart, een sprankelende glimlach en een ziel vol liefde. Veel te vroeg moesten we afscheid van haar nemen. Het gemis doet enorm veel pijn en is nauwelijks te verzachten, maar in onze herinneringen en gedachten leeft ze voort.

Tilly zal ik blijven herinneren als een lieve, verantwoordelijke en hardwerkende vrouw, die leefde voor haar gezin, haar huishouden en haar werk. Daarnaast was ze ook ontzettend dol op dieren. Een hond of kat was er altijd wel bij haar in huis te vinden en soms waren dat er wel meer dan één. Tilly was een echte dieren liefhebster en was als ze niet aan het werk was, het liefste thuis omringd door haar partner en haar beesten.

Tilly keek al langere tijd uit naar het moment dat ze met pensioen zou gaan en nog meer zou kunnen gaan genieten van het leven met haar partner Peter. Helaas heeft dit niet zo mogen zijn. Tilly was al enige tijd zwaar ziek en is op 18 februari omringd door haar dierbaren, vredig ingeslapen. 

Wat blijft, is een diep gemis, maar ook een immense dankbaarheid. Dankbaar voor de momenten die we samen met haar mochten beleven, voor de liefde die ze ons gaf en voor de sporen die ze naliet in ons leven. We koesteren de herinneringen aan haar lach, haar warmte en haar liefde voor het leven.

Hoewel haar tijd hier veel te kort was, heeft ze meer gegeven dan sommigen in een heel mensenleven. Dat was de kracht van Tilly: ze laat een onuitwisbare afdruk achter.

Lieve Tilly, we missen je. Maar in elk zonnestraaltje dat doorbreekt, in elke lach die we delen, in elke herinnering die we ophalen, ben jij nog altijd bij ons.

Voor altijd in ons hart. ❤️

Valentijnsdag, romantisch of grote onzin !!

Elk jaar op 14 februari gebeurt er iets vreemds. Het is de dag waarop de wereld overspoeld wordt met rode harten, mierzoete liefdesverklaringen en overdreven dure rozen. Mensen die normaal gesproken weinig op hebben met romantiek, storten zich plots massaal op dure boeketten bloemen, grote hoeveelheden chocolade en kaartjes met tenenkrommende liefdesverklaringen. 

Restaurants zitten vol met nerveuze stellen die een veel te duur Valentijns menu eten, terwijl de commercie zich in de handen wrijft. En waarvoor eigenlijk ? Voor een opgeklopte, door van die marketing-boys opgelegde dag die niets met echte liefde te maken heeft.

Valentijnsdag is simpelweg een droom voor winkeliers. Kaartjes, bloemen, chocolaatjes, knuffelberen… alles wordt ineens ‘speciaal’ en dus ook een stuk duurder. Restaurants verhogen de prijzen, bloemisten draaien overuren en de chocoladewinkels verdienen een fortuin. En waarom ? Omdat we denken dat een cadeau op deze dag meer betekenis heeft dan op een willekeurige dinsdag in bijvoorbeeld juni.

En laten we eerlijk zijn: als je alleen op Valentijnsdag moeite doet voor je geliefde, heb je dan eigenlijk wel een goede relatie ?  Is het niet veel mooier om op een willekeurige dag bloemen mee te nemen, gewoon omdat je aan iemand denkt ? Echte romantiek zit in de spontane gebaren, niet in een verplicht nummertje omdat toevallig de kalender het zegt. Waarom zouden we juist op 14 februari onze liefde extra moeten uiten ? Is liefde niet iets dat het hele jaar door aandacht verdient ? Het idee dat je op een specifieke dag per se romantisch moet zijn, voelt geforceerd en onecht aan. Bovendien, als je alleen op deze dag je best doet, zegt dat misschien meer over je relatie dan je zou willen toegeven.

Ook social media staan vol met overdreven liefdesverklaringen en dure cadeaus die men aan hun "Valentijntje" heeft gegeven. Het lijkt vooral een wedstrijd te zijn om te laten zien hoe perfect je relatie is. Maar laten we eerlijk zijn: hoe meer iemand opschept over zijn of haar liefdesleven, hoe groter de kans is dat het in werkelijkheid behoorlijk tegenvalt.

En dan hebben we het nog niet eens over de kosten. Alles is ineens dubbel zo duur: bloemen, chocolade, etentjes, zelfs een simpele kaart kost een vermogen. En waarom ? Omdat slimme ondernemers weten dat mensen zich schuldig voelen als ze niks doen. "Maar het schat, ik hou toch van je elke dag ?" Dat telt ineens niet meer, want je hebt geen hartvormige doos met pralines voor je geliefde gekocht.

Uiteraard respecteer ik ieder zijn keuze en moet je doen wat je wilt met Valentijnsdag.  Ik vraag me echter al jaren af waarom we nog steeds meedoen aan deze onzin ? Waarom laten we ons dwingen tot een geforceerde romantische dag ? Liefde is prachtig, dat ontken ik niet. Maar laten we stoppen met die verplichte romantiek van Valentijnsdag. Geef bloemen aan je geliefde op een onverwacht moment, schrijf een lief briefje zonder aanleiding en zeg gewoon spontaan dat je van hem of haar houdt. Dat is pas echte romantiek en daar heb je geen 14 februari voor nodig !

Quote: Je hebt alleen echt lief, als je dat doet zonder reden !!

Nog meer grote ergernissen (deel 2) !!

Als vervolg op deel 1 van mijn grootste ergernissen, ga ik verder waar ik gebleven was. Inderdaad in de supermarkt. Er waren een dikke 20 minuten voorbij gegaan tussen het inleveren van mijn lege fust, en het moment dat ik eindelijk boodschappen kon gaan doen, Winkelwagen gepakt inclusief zelfscan apparaat en ik weer met volle moed die zaak in. 

Eerst langs de groente- en fruit afdeling. Ik weet niet hoe het jullie dan vergaat, maar ik loop op die afdeling altijd in mijn zelf te schelden. Waar laat je namelijk in hemelsnaam je groenten en fruit nu ze al de plastic- en papieren zakken niet meer beschikbaar stellen. Is duurzaam voor het milieu hoor je dan. Verminderen van de hoeveelheid plastic is het credo. Aan me hoela, niet dat ik het milieu niet belangrijk vindt, maar dit slaat als een tang op een varken. Als je 4 meter verder loopt, dan puilt onder andere de vlees afdeling en de bakkerij uit van de plastic verpakkingen. En daarnaast wordt zo beetje alles verpakt in plastic, dus waarom dan geen zakjes meer bij de groenteboer ? Je zou bijna denken dat men bewust een vorm van consumentje treiteren gevonden heeft. In ieder geval zorgt het bij mij voor een licht oplopende bloeddruk.

Enfin, wat groente en fruit in de grote boodschappentas gesmeten en verder, tenminste dat dacht je. Vandaag is het een beetje druk in de zaak, veel van die winkelwagentjes die altijd hinderlijk voor het vak staan waar ik nou toevallig moet zijn. De eigenaar van dat ding is meestal in geen velden of wegen te bekennen, dus je bent bijna de hele tijd bezig met het verplaatsen van die dingen. Maar het mooiste komt nog, tegenwoordig worden die supermarkten overspoelt met een berg van die scootmobielen. Begrijp me niet verkeerd, fijn dat deze dingen er zijn voor mensen die slecht ter been zijn, maar in de supermarkt lijken die bestuurders plotsklaps Max Verstappen neigingen te krijgen. Met een fanatieke blik racen ze met hoge snelheid door die vakken van de supermarkt alsof ze op een formule 1 circuit rijden. Je moet continu op je hoede zijn en bent soms je leven niet veilig als die "coureurs" soms in plaats van de rem , het gashendel pardoes opendraaien. Er komt tegenwoordig wat voor kijken om  veilig te kunnen winkelen in een supermarkt !

Maar goed, toch met al de hindernissen die je moet overwinnen, verder met winkelen. De volgende ergernis, of noem het de ultieme uitdaging, is dat ik een pasta saus nodig heb die nou net in een schap ligt op de laagste verdieping. Dat kan, je moet dan een beetje bukken, maar het wordt toch anders als die pot saus achterin dat schap ligt. Daar kan ik dus met de beste wil van de wereld niet bij zonder horizontaal op de grond te gaan liggen om met mijn hand achter in dat schap te komen. Je ligt dan te dweilen op de grond, je kleding raakt smerig en wat nog erger is, het is niet te hopen dat er nou toevallig een dame ook in dat vak staat en je vervolgens beschuldigd wordt van onzedelijk gedrag, omdat het lijkt dat je onder haar rok gluurt. Echt, je moet dan van goede huize komen om je uit zo'n bizarre situatie te redden en niet op een toegangsverbod van die supermarkt wordt getrakteerd. Gekheid natuurlijk, maar ergerlijk is dat gehannes onder in dat vak wel.

Uiteindelijk verliep alles verder zonder problemen en hoppa naar de kassa om af te rekenen. Door al dat geneuzel eerder in de zaak was ik behoorlijk wat verlaat en wilde graag met de meeste spoed naar huis. Nou vergeet het maar, het was blijkbaar mijn dag niet. Ik werd er natuurlijk weer uitgepikt voor een tassen controle omdat ik mijn boodschappen gescand had. Dat gaat meestal redelijk snel , maar net nu was er weer een technische storing aan de apparatuur, wat betekende dat ik niet kon pinnen. Pff, wat nu. Nou de oplossing was of contant betalen of een kleine 10 minuten wachten want dan zou het probleem verholpen zijn. De keus was simpel, contant had ik niet op zak, dus dan maar noodgedwongen wederom wachten.

Wel na een kleine 10 minuten was het technische probleem hersteld en kon ik afrekenen. Boodschappen in de auto gegooid en met mijn verstand op nul en blik op oneindig naar huis gereden, zonder mij verder te  ergeren aan al die weggebruikers die het nog steeds niet begrepen hadden hoe de wegenverkeerswet in elkaar steekt. Tja....Er komt wat voor kijken als je op pad wordt gestuurd om ff de boodschappen te gaan doen, je wordt er jaren ouder van !!

Quote: Laat ergerlijk gedrag van anderen, er niet voor zorgen dat je dag verpest wordt !!

    

Je grootste ergernissen: Herkenbaar of niet (deel 1) ?

Iedereen zal zich soms, of misschien wel heel vaak, ergeren aan het gedrag van mensen. Niets is echter zo moeilijk om het menselijk gedrag te doorgronden en te begrijpen waarom mensen de dingen doen die ze doen. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook ik, maar misschien ook jij, je wel eens schuldig maakt aan gedrag wat als ergerlijk door anderen wordt ervaren. Dus niets menselijks is ons vreemd !!  

Maar er zijn lieden in onze maatschappij die het soms wel ontzettend bont maken. Om eens een paar van die grootste ergernissen te benoemen, neem ik jullie mee in zomaar een dag uit mijn leven en wat ik dan zoal meemaak. Lees en huiver, misschien herken je er dingen uit.  Daar gaan we !!  

Het is een normale weekdag en ik ga op pad om in de supermarkt wat boodschappen te doen. Geen probleem, boodschappenbriefje gemaakt en hoppa, op pad met de auto naar het winkelcentrum. Het begint al als ik de deur uitstap. Op de parkeerplaats aan de overkant een bende aan etenszakjes van de MC. Donald en uiteraard ook wat bekers van de milkshakes. Achter gelaten door onbekenden die in de auto die handel soldaat hebben gemaakt. En wat is dan logischer als je dat eten verorbert heb, om het uit de auto op straat te smijten. Vreselijk, wat een mentaliteit. 

Maar goed, de troep maar even opgeruimd en met wat vertraging in de auto gestapt naar het winkelcentrum. Dan beland je vervolgens in de wereld van weggebruikers die werkelijk lak hebben aan de verkeersregels. Je herkent het misschien wel, automobilisten die er maling aan hebben om richting aan te geven bij het veranderen van rijrichting. Zouden ze misschien moe worden om die richtingaanwijzer te bedienen,  geen flauw idee, maar het ergert mij wel en het is ook nog eens onveilig. Hetzelfde geld voor het gebruik van die mobiele telefoons in de auto. Ze zijn zo druk bezig met dat telefoontje, dat ze vaak vergeten om bij een verkeerslicht wat op groen springt op te trekken. Dramatisch, tegen de tijd dat die snurkers gaan rijden, dan sta ik weer voor het inmiddels op rood gesprongen verkeerslicht. 

Ondanks dat er inmiddels wat stoom uit mijn oren begint te komen, toch maar weer verder naar het winkelcentrum, waarbij ik ontzettend alert moet zijn om geen fietsers aan te rijden die werkelijk aan alles maling hebben. Veel jongeren rijden met hun smartphone in de hand, koptelefoon op en van richting aangeven op van die levensgevaarlijk fatbikes die veel te hard gaan hebben ze ook nog nooit gehoord. 

Gelukkig is verder alles goed gegaan en geen problemen onderweg meer gehad, dus eenmaal aangekomen bij het winkelcentrum, de supermarkt in. Als eerste wat lege flesjes terugbrengen via de retourautomaat. Oei, wederom pech, staat een gigantisch grote rij mensen voorzien van zakken vol leeg fust. Dat kost je dik een kwartier om van die zooi af te komen. Geweldig idee van onze overheid om statiegeld te heffen voor flesjes en blikjes. Veel keus heb je niet, dus verstand op nul en wachten tot ik aan de beurt ben. Nadat ik mijn lege fust heb ingeleverd en uiteraard waarbij sommige flesjes door het apparaat geweigerd worden, met de winkelwagen de supermarkt in. Inmiddels is mijn bloeddruk na al deze ellende al redelijk gestegen. Hoe het mij in die supermarkt en later op de dag verder vergaat, kunnen jullie lezen in deel twee later deze week !

Quote: Je kunt je ergeren aan alles en nog wat, maar je bent het niet verplicht !!

Februari: Klein maar bijzonder !!

Het nieuwe jaar vordert gestaag. Het is inmiddels al weer Februari. Dit is de maand die in de schaduw lijkt te staan van de andere maanden van het jaar. Maar de maand Februari heeft een unieke charme die het verdient om in de spotlight te staan. 

Dit kleine maar krachtige stukje van het jaar is verrassend veelzijdig en zit vol bijzondere momenten. Laat ik jullie hier even in meenemen en oordeel zelf.

Met slechts 28 dagen (en eens in de vier jaar 29), is februari de underdog onder de maanden. Een schrikkeljaar voegt die ene extra dag toe, waardoor Februari net even iets specialer wordt. Wie op 29 februari geboren is, mag zijn of haar verjaardag officieel maar eens in de vier jaar vieren, en laten we eerlijk zijn, dat maakt die jarigen toch wel een beetje uniek !

Februari is ontegenzeggelijk ook de maand van de liefde. Op 14 februari is het Valentijnsdag en vormt voor heel veel mensen zonder twijfel het hoogtepunt van de maand. Over de hele wereld verrassen geliefden elkaar met kaarten, bloemen en cadeaus. De oorsprong van deze dag ligt in een combinatie van oude Romeinse en middeleeuwse tradities. Of je nu een hopeloze romanticus bent of juist een nuchtere realist die hier niets mee op heeft, toch is deze dag een mooie gelegenheid om de liefde, in welke vorm dan ook te vieren.

Er zijn nog wel een paar weekjes te gaan, maar de lente ligt al weer op de loer, hoewel Februari vaak nog een echte wintermaand is. Sneeuw, ijs en de gure wind maken het de perfecte tijd voor warme chocolademelk, knusse avonden en in vroeger jaren zelfs een Elfstedentocht, maar dat lijkt met het huidige klimaat waarschijnlijk nooit meer voor te komen. In Nederland, maar ook in veel andere landen vinden ook winterfestivals plaats, zoals bijvoorbeeld carnaval, een kleurrijk en uitbundig feest vol optochten en mensen die dagenlang hossen in de kroeg.

Februari markeert ook de overgang naar iets nieuws. De dagen worden langzaam langer, de vogels beginnen weer te fluiten en soms steken de eerste sneeuwklokjes al hun kopjes boven de grond uit. Het is een maand die uitnodigt om vooruit te kijken naar het frisse begin van de lente. Hoe mooi is dat niet !!

En tot slot, iets wat waarschijnlijk maar weinig mensen zullen weten. Op 10 Februari is het wereld parapludag. Ja, het schijnt echt te bestaan. En waar kan je dat dan het beste vieren, uiteraard in ons natte kikkerlandje.

Conclusie: Februari mag dan in dagen erg kort zijn, maar het heeft alles in zich om een bijzondere maand te zijn. Of je nu geniet van romantiek, winterse gezelligheid of de belofte van nieuw leven, Februari bewijst dat grootsheid niet in het aantal dagen zit, maar in de momenten die je beleeft. Dus omarm deze maand en maak er iets moois van ! En, niet getreurd, later deze maand sta ik wat langer stil bij de bijzondere momenten in deze maand, zoals Valentijnsdag en uiteraard het carnaval.

Quote: Is Februari nat en koel, dan wordt de zomer meestal heet en zwoel !!