Verboden te zoenen !!

Het is sinds kort verboden om passioneel afscheid te nemen op het station van de Britse stad Warrington. Grote borden, met daarop pictogrammen van een kussende man en vrouw met een dikke streep erdoor, hangen op de perrons. De reden hiervoor is, dat het spoorwegbedrijf vindt dat verliefde stelletjes die staan te zoenen, de forenzen in de spits ophouden. Wie toch wil zoenen op het station, moet dat doen op een speciaal daarvoor bestemd gedeelte.

Het zou mij niet verbazen als binnen de kortste keren deze waanzinnige maatregel ook op de Nederlandse stations wordt ingevoerd. Immers, onze overheid staat inmiddels wel bekend, dat zij ontzettend graag allerlei betuttelende maatregelen over ons wenst af te vaardigen, denk maar aan het recent ingevoerde rookverbod in de horeca.

Ik ben dan overigens wel benieuwd welke boete of strafmaat gehanteerd gaat worden bij het overtreden van deze maatregel. In ieder geval wordt het voor onze handhavers wel een stuk makkelijker om hun taak uit te voeren. Immers, je kunt beter een verliefd stelletje op de bon slingeren, dan met alle gevaren van dien, de criminaliteit proberen te bestrijden.

Volgens mij zijn ze dus daar in dat Engelse plaatsje even de weg kwijt geraakt. En als klap op de vuurpijl is het als gevolg van deze maatregel niet te hopen dat deze kussende lieden ook nog eens een sigaretje willen roken. Voor dat je in de trein wilt stappen ben je compleet afgepeigerd. Eerst een peukie doen in de daarvoor bestemde ver afgelegen rookruimte, waarna je vervolgens het hebbielebbie moet haasten om in de speciale zoenruimte afscheid van je geliefde te nemen, om zodoende niet ook nog eens de trein te missen.

En o ja, op de speciale verbodsborden staat een kussende man en vrouw met een dikke streep erdoor. Ben dan ook benieuwd hoe men daar met kussende homo's zal omgaan.

Quote: Mensen die kushandjes geven, zijn hopeloos lui.

Droombaan !!

Een kleine 35.000 mensen uit tweehonderd landen hebben gesolliciteerd naar 'de beste baan van de wereld': voor ruim 10.000 euro per maand en een luxeappartement zes maanden op een tropisch eiland de boel in de gaten houden. De plek van al dit moois is het paradijselijke Hamilton Eiland, nabij Australië. Van degene die de baan krijgt wordt verwacht dat hij of zij tot het uiterste geniet door veel te zwemmen, snorkelen, zeilen en zonbaden. Daar tegen over staat dat het vereist is dat hij of zij een weblog bij houdt.

Toen ik dit bericht las, kon ik mij wel voor mijn kop slaan. Ondanks het feit, dat ik met grote regelmaat zo'n beetje alle bestaande vacaturesites afstruin naar leuke en geschikte functies, is deze job mij niet op tijd opgevallen. Ook de meest gerespecteerde werving-en selectiebureau's waarbij ik sta ingeschreven hebben mij niet op deze unieke mogelijkheid geattendeerd. Vreselijke pech dus, want dit was werkelijk de droombaan voor mij want het sluit perfect aan bij mijn profiel.

Beetje sporten, beetje luieren, lekker van de zon genieten en af en toe je weblogje bijhouden en dat alles voor een salaris van € 10.000 per maand. Het is voor degene die deze baan aanbiedt een gemiste kans, dat zij niet met mij in contact zijn getreden. Immers, ik voldoe vanuit de meeste opzichten aan de eisen die aan de uiteindelijke kandidaat gesteld worden. Ik ben sportief aangelegd, hou van tijd tot tijd van lekker luieren en met het bijhouden van een weblog ben ik inmiddels gestart. Het enige wat ontbreekt is uitgebreide ervaring met het zonnen, maar dat is niet zo verwonderlijk in dit koude en natte kikkerlandje van ons. Maar daar staat tegenover dat ik snel leer en binnen de kortste tijd in staat ben om met een super gebruind lichaam, het enigzins schamele salaris van € 10.000 per maand te incasseren.

Ondanks dat dit er allemaal heel aantrekkelijk en fantastisch uitziet, ben ik toch blij dat deze kans aan mijn neus voorbij gaat. Nee, laat mij maar lekker in dit af en toe hopeloze, maar o zo vertrouwde kikkerlandje blijven, dicht bij mijn gezin en vrienden. En dat geld, ach op zo'n tropisch eiland heb je niet meer nodig als een zwembroek, dus bij thuiskomst na een half jaar had al dat geld er waarschijnlijk al door moeder de vrouw doorgeheen gejast zijn.

Quote: De kunst van te leven is: thuis te zijn alsof men op reis is.

Vliegtuigcrash !!

Het nieuws wat mij woensdag heeft beziggehouden, was uiteraard de vliegtuigcrash nabij Schiphol.

Cora en ik stonden net op het punt om weg te gaan, toen we via het nieuws op de hoogte werden gebracht van dit vreselijke drama. Als je dan zo veilig thuis naar die afgrijselijke beelden kijkt en stap voor stap op de hoogte wordt gebracht van hetgeen zich tijdens de ramp en direct daarna in dat vliegtuig heeft afgespeeld, dan speelt het besef op dat wij mensen enorm kwetsbaar zijn en dat het leven in een split second kan zijn afgelopen.

Uiteraard sta je dan ook stil bij de angst en het leed wat deze passagiers tijdens deze crash hebben moeten meemaken. De verhalen van een aantal ongedeerde overlevenden spraken daarbij boekdelen. Je leeft mee met een ieder die een familielid of vriend in het toestel had zitten en de eerste uren na de ramp in ontzettende vertwijfeling en onrust verkeerden of zij al dan niet tot de slachtoffers zouden behoren. Een gevoel van hulpeloosheid en medeleven overvalt je dan en je leeft in je hart met hen mee.

Ondanks het feit dat er helaas een aantal doden te betreuren vielen en een groot aantal ernstige en minder ernstige gewonden zijn gevallen, is deze ramp nog relatief goed afgelopen. Kleine details bepalen dan ook de impact van een ongeval zoals dit. Net niet gecrasht boven een woonwijk en de snelheid van neerstorten was gelukkig blijkbaar niet hoog genoeg om het vliegtuig te doen exploderen. Het leed was dan wellicht helemaal niet meer te overzien geweest.

Op zo'n moment besef je dus dat wij maar hele kleine en kwetsbare wezens op deze planeet zijn en dat geld, rijkdom en macht helemaal niet zo belangrijk is als het wel lijkt. Vandaag was het een vliegtuigcrash met voor mij totaal onbekende mensen, maar morgen kan jij of ik iets soortgelijks overkomen. Geniet dus van elke dag, wees goed en koester je dierbaren om je heen en besef dat geluk niet afhangt van een dikke portemonnee of een hele berg aan status of macht.

Quote: Na elke dag komt er weer een Nieuwe Morgen.

De start !!

Vandaag heb ik de eerste stap genomen om een persoonlijk weblog te maken. Ik liep al een tijdje rond met dit idee, maar het kwam er tot vandaag dus maar niet van. Gek eigenlijk, want aan tijdgebrek heeft het de laatste tijd niet gelegen. Blijkbaar dus te druk geweest met totaal andere dingen.

En degenen die mij redelijk tot goed kennen, weten dat ik een broertje dood heb aan betaalde internetapplicaties, dus ik ben op zoek gegaan naar een goede gratis provider die deze mogelijkheid aanbiedt. En ja hoor, na wat gespeur op het internet ben ik dus bij Blogger.com uitgekomen. Nou de rest was kinderspel. Accountje aangemaakt en direct aan de slag gegaan. De komende tijd zal ik mij nog wat meer gaan verdiepen in het scala aan mogelijkheden wat dit weblog biedt. In ieder geval bevalt de eerste stap mij prima en ik zie er nu al naar uit om van dit weblog, een levendig, dus interactief medium te maken.

Dus zoals al in mijn welkomstwoord staat vermeld: Enjoy it and be my Guest