Sinterklaas !!

 

Het is weer bijna 5 december, dus het heerlijk avondje zit er aan te komen. De jaarlijkse viering van dit oer Hollandse traditionele kinderfeest. Hoe leuk is dat niet. Menig kinderhartje ziet met veel spanning uit naar het moment dat de Sint en zijn Pieten hen komt verrassen met cadeautjes en lekkernij. Althans er is inmiddels wel het nodige aangepast. 

In een paar jaar tijd is dit o zo populaire kinderfeest wat al, en schrik niet, sinds de 14e eeuw in Nederland gevierd wordt, vanwege allerlei maatschappelijk bespiegelingen over de figuur Zwarte Piet, drastisch veranderd. De figuur Zwarte Piet is overigens in de 19e eeuw ontstaan als de knecht van Sint Nicolaas, gekleed in een kleurrijk kostuum en geschminkt met een zwart uiterlijk. Zo hebben de ouderen onder ons deze Piet en het feest leren kennen. Het vormde jarenlang onderdeel van ons cultureel erfgoed. 

Inmiddels zijn de inzichten en gevoelens over Zwarte Piet, maar ook alles wat hier mee samenhangt in belangrijke mate gewijzigd. Natuurlijk bestaan er nog steeds voor- en tegenstanders van deze veranderingen, waarbij de voorstanders vinden dat voorkomen moet worden dat er associaties blijven bestaan met Zwarte Piet als een overblijfsel van een koloniaal verleden. Hoewel ook ik een uitgesproken mening heb, en dus de oude traditie nog steeds een warm hart toedraag, valt niet te ontkennen dat de Nederlandse samenleving in de loop der jaren veel diverser is geworden en meer bewustzijn is ontstaan over de impact van beelden en symbolen.

Voor sommigen onder ons is Zwarte Piet een geliefde traditie die moet worden behouden. Anderen pleiten voor aanpassing om rekening te houden met de hedendaagse normen en waarden. Inmiddels zijn er dus al veel aanpassingen verricht denk aan het introduceren van roetveegpieten of andere kleurvarianten, alsmede dat de oude bekende Sinterklaas liedjes op tekstuele onderdelen zijn aangepast. Als voorbeeld, "Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht want we zitten allemaal even recht is verworden tot Sinterklaasje kom maar binnen met je Piet, want we zingen allemaal blij een lied". En natuurlijk bestaan er geen "stoute kindertjes" meer, laat staan dat er ergens nog het woord "roe" voorkomt. 

Ergo, of je wilt of niet, uiteindelijk zullen we wel vroeg of laat meegaan met deze culturele wijzigingen in ons land. Immers, het belangrijkste van alles vormt het belang van de kinderen. De kleintjes van nu worden groot in het maatschappelijk besef van dit moment. De meeste van die kleintjes hebben totaal geen idee dat die Piet eerst zwart is geweest. En uiteindelijk is dat ook niet echt belangrijk. Bovenal staat dat dit een gezellig kinderfeest moet zijn, waar die kindertjes elk jaar weer naar uitkijken. Het zal ze dan ook een spreekwoordelijke "worst" zijn, als ze maar cadeautjes en wat lekkers van zo'n  roetveegpiet krijgen !

Quote:   Het is hoe het was, het gaat hoe het komt !!!

Met Pensioen (2) !!!

 

Bij mijn vorige blog was ik geëindigd met het melden dat ik als voornemen heb om tijdens mijn pensionering toch iets zinvols te blijven doen. Iets meer dus dan alleen maar klussen in huis en vrouwlief de hele dag te lopen pleasen.  Ze krijgt al alle aandacht van de wereld , dus in dat opzicht heeft zij niets te klagen.

 Zoals eerder gemeld, ben ik enige tijd voor mijn pensionering op zoek gegaan naar iets anders. Dat anders zou een parttime job als Babs oftewel trouwambtenaar moeten worden. Dat is leuk zo voornemen, maar hoe moet dat plan nou vormkrijgen met een redelijke kans van slagen. Wel, na wat research te hebben verricht en zo links wat kennissen vanuit mijn netwerk te hebben geraadpleegd, werd mij steeds duidelijker welke stappen ik zou moeten ondernemen. Ik zal dit niet al te uitgebreid in detail geen beschrijven, dus beperk mij tot de twee meest belangrijke aspecten. Ten eerste, om als trouwambtenaar aan de slag te kunnen gaan is het wel handig, ook wel noodzakelijk, dat je een gedegen opleiding hiervoor volgt. Nou, inmiddels is dat varkentje gewassen. De opleiding was erg leuk ,maar ook zeer zinvol om te doen en uiteindelijk heb ik die recent met goed gevolg kunnen afsluiten.

Dan komt het tweede aspect, waar ik nu in alle rust mee gestart ben. Om als Babs aan de slag te kunnen gaan moet je aangesteld worden door een gemeente. Andere mogelijkheid vormt om als ZZP'er aan de slag te gaan, maar met al die administratieve rompslomp die hier aan vastzit, geniet dit zeker niet mijn voorkeur. Inmiddels heb ik zo beetje alle kleine randgemeenten van Rotterdam in kaart gebracht en ben dan ook van plan om binnenkort een open sollicitatiebrief naar hen te sturen. Misschien ga ik ook wel bij een gemeente langs, zodat ik op die manier zo'n afdeling burgerzaken beter kan overtuigen van mijn niet aflatende kwaliteiten als potentieel trouwambtenaar. We zullen zien, voorlopig heb ik hier nog ruim de tijd voor , immers ik richt mij op de periode na april 2024, dat is het moment van mijn AOW datum. In één van mijn vervolg blogs vertel ik jullie hoe ik uiteindelijk gevaren ben.

Nou weer terug naar die vrije tijd als pensionado. Laat ik jullie meenemen naar zomaar een willekeurige dag als gepensioneerde echtgenoot. De dag begint zeer relax , maar wel enigszins vroeg. Rond de klok van 8 uur het mandje uit en na een verkwikkende douche, de sportkleding aan. Het is vandaag maandag en dan wordt ik om half 10 op de tennisbaan verwacht bij een clubje van andere pensionado's om een balletje te slaan. Maar voordat ik in de auto stap om naar de tennisbaan te gaan, eerst natuurlijk, nadat ik standaard de vaatwasser heb leeggeruimd,  het ontbijt voor vrouwlief verzorgen, Uiteraard alles op bed geserveerd en met de complimenten van de heer des huizes. Overigens, dat ontbijt verzorgen gebeurd 7 dagen per week, het zit er al bij mij ingebakken, pff. 

Goed, van half 10 tot pak hem beet een uur of 12, een potje tennis en dus tijd voor mezelf. Je zult nog versteld staan met welke energie die club van ouwe mannen nog enorm fanatiek staan te spelen. En het niveau van tennis is ook alleszins redelijk te noemen. Overigens doen we dit tweemaal per week, ook de donderdag, mits goed weer, staan we op de baan. Na afloop als de wiedeweerga terug naar huis. Immers, het is inmiddels middag geworden, dus vrouwlief zit natuurlijk te wachten dat ik de lunch voor haar ga verzorgen. En nadat ik mij heb opgefrist, hoppa, als de brandweer de keuken in en beginnen met het verzorgen van de lunch.

Zo inmiddels rond de klok van 1 uur, ff bijkomen van alle ochtendinspanningen. Maar forget it, vrouwlief heeft natuurlijk de hele ochtend tijd gehad om te verzinnen wat er zoal vandaag nog meer op de agenda zal staan. Ik zal jullie ook hier niet vermoeien met de details, maar het middagprogramma voorziet in de volgende programmaonderdelen !  1. Naar een stuk of wat van die doe het zelf zaken voor wat aankopen, 2. De dagelijkse boodschappen doen bij de supermarkt.  3. Natuurlijk nog even naar een tuincentrum, zeker nu de kerstperiode voor de deur staat. 4. Gelukkig tussendoor een snelle kop koffie in een plaatselijk establishment nuttigen. 5. Toch nog maar even naar de Action, ze hebben daar altijd wel leuke goedkope hebbedingetjes. (Herkennen jullie dit vrouwen ??) 6. En dan eindelijk zo tegen de tijd dat het al bijna begint te schemeren , naar huis. 

Ik lig nog net niet aan de hartbewaking van al dat rennen en dat vliegen als ik uit gepeigerd binnenstap. Nu even tijd voor een meer dan verdiend kopje koffie, maar natuurlijk niet voordat alle boodschappen en meer van dat soort ongein is uitgepakt en weggezet. Heerlijk nu ontspannen op de bank met dat kopje koffie en tijd om te relaxen. Ehh, blijkt niet helemaal het plan van de vrouw des huizes. Op haar lijstje stond nog dat ik wat kleine klusjes in huis moest doen, inclusief nog wat onderhoudswerk in de tuin. Ok, om niet het risico te lopen dat ik als niet meewerkende en altijd zeurende echtgenoot door het leven zal gaan, toch weer water bij de wijn gedaan en aan de slag gegaan. Inmiddels na het voltooien van die klusjes is het al donker geworden wat de opmaat vormt naar, jullie raden het al, de voorbereiding van het avondeten. Uiteraard hebben we eerder die dag al besproken wat er op het menu zal staan. En eerlijk is eerlijk, ik heb hierbij altijd het laatste woord, iets in de trend van Ja schat, goed schat, prima plan schat !!

Nadat ik als een volleerd chef de cuisine het avondmaal heb voorbereid en voorgeschoteld is het nu echt tijd om na afloop van dit 3 sterren menu tot rust te komen. Een verder kalme avond, logisch want mijn energie niveau is van alle inspanningen vandaag inmiddels tot ver onder het nulpunt gezakt. Als laatste kunstje verzorg ik natuurlijk nog wel het kopje koffie en wat later op de avond onze drankjes, waarna ik rond de klok van 11 uur, moe maar wel met een voldaan gevoel naar boven naar de slaapkamer gaat en na nog geen twee minuten als een blok in slaap val. 

Quote:   Elke nieuwe dag, is een cadeautje om uitgepakt te worden !!!

Met Pensioen !!!

Na een werkzaam leven van 51 jaar, is kortgeleden voor mij het moment aangebroken om te mogen stoppen met werken. Hoewel ik pas in april 2024 de pensioengerechtigde leeftijd bereik, kon ik in september van dit jaar vervroegd uittreden zoals dat met een mooie term heet.

Ik had naar dit moment uitgekeken, immers na zo lange periode van werken is het nu wel tijd geworden om het stokje aan de aanstormende jeugd over te geven. In 2022 had ik al wat voorzieningen getroffen om, wat ik heb genoemd, op een mooie en comfortabele wijze met pensioen te gaan. Mijn werkgever, de gemeente Rotterdam waar ik al met al ruim 45 jaar bij werkzaam ben geweest, heeft mij op een keurige manier in de gelegenheid gesteld om het afscheid van mijn werkzaam leven te faciliteren. Een mooie slot receptie met collega's waar ik de laatste jaren fijn mee heb samengewerkt, wat toespraken, nog een leuk interview van mij in het AD, en toen was het gebeurd. Voorzien van mooie woorden, cadeaus, bloemen, drank en kaarten, brak ineens een nieuw leven aan. Met pensioen en nooit meer werken, ook het woordje moeten kreeg plotsklaps een heel andere dimensie.

Ja, maar wat ga je dan doen met al die vrije tijd. Dat is echt niet zo makkelijk als het lijkt. Tuurlijk, je hoeft geen wekker meer te zetten, dus je kan wat later opstaan en in alle rust zonder stress genieten van het ochtendontbijt. Of zoals in mijn geval kan je ineens op de dag naar de tennisbaan gaan, maar het is echt nog een hele opgave om de dag een beetje zinvol en plezierig door te komen. Het is maar goed dat ik nog een partner heb, want die wist wel vanaf het allereerste moment dingen te verzinnen om mijn dagen zinvol door te brengen. Inmiddels na een maand of twee heeft ons huis bij een aantal kamers en ruimtes een volledig metamorfose ondergaan. Ik behoef niet meer te werken, maar de kwast en het schuurapparaat zijn inmiddels mijn vaste "maatjes" geworden. Mijn vrouw maar volhouden dat dit geen werk is, maar ontspanning op een leuke manier en waardoor het huis spelenderwijs wordt opgeknapt. Ja, aan mijn hoela, ik heb het werkelijk nog nooit zo druk gehad. Zweet op mijn voorhoofd, pijn in mijn gewrichten, krom lopen van het bukken en strekken, ja hoor hier had ik naar uitgekeken toen ik eindelijk met pensioen kon gaan.

Gekheid natuurlijk, ik dol maar wat. Het mooie hiervan is dat je plotsklaps heel veel tijd beschikbaar hebt om de dingen te doen die met een drukke baan niet of nauwelijks mogelijk waren. En, ondanks dat klussen, je hebt de luxe om het allemaal in een uitgebalanceerd tempo te doen. Er zit geen haast op, heb je even niets te doen en je hebt zin, nou dan pak je de kwast weer even op. Ben je het zat, ook goed, morgen is er weer een nieuwe dag en kan je weer eventueel verder met de projectjes die vrouwlief en ik verzonnen hebben. Dat geeft voldoening en een meer dan zinvolle besteding van mijn vrije tijd.

Daarnaast had ik ruim van te voren ook nagedacht wat ik met al die vrije tijd zou kunnen doen. De mensen die mij wat beter kennen, weten dat ik geen man ben om de hele dag uitgeblust op de bank te gaan hangen. Dus, ik wil ook na mijn pensioen nog iets leuks en zinvols ondernemen. Moet natuurlijk geen full time baan worden, maar wel iets waar je zo nu en dan mee bezig ben en ook nog iets wat een zinvolle bijdrage kan leveren aan de maatschappij.

Wel, na een poos lang nagedacht te hebben en een aantal verschillende mogelijkheden te hebben afgetast, werd ik op een dag wakker en toen wist ik het. Ik wordt Babs, oftewel trouwambtenaar. Een oude droom kwam boven drijven, maar vanwege altijd drukke functies is het er bij de gemeente Rotterdam nooit van gekomen om als trouwambtenaar zo af en toe aan de slag te gaan. Nu zou dit dus wel kunnen, tijd voldoende en aan mijn motivatie ligt het niet. Ook mijn vaardigheden sluiten aardig aan bij het profiel van zo'n trouwambtenaar, immers je moet redelijk makkelijk kunnen praten voor een groot gezelschap en bij voorkeur moet je schriftelijke vaardigheden ook redelijk ontwikkelt zijn. Nou, zonder mijzelf een "veer in de kont" te steken, ben ik er zeker van dat ik op een meer dan goede manier qua mogelijkheden aansluit op het gewenst profiel van een trouwambtenaar.

Voor dit moment even voldoende, in deel twee van mijn blog over "Met Pensioen" ga ik verder in op de vervolgstappen die hier voor nodig zijn en hoe het mij verder vergaat met het genieten van mijn pensioen !!